درآمد عملیاتی (Operating Revenue) یکی از مهمترین شاخصهای مالی در حسابداری است که نشاندهنده درآمدهای کسبشده از فعالیتهای اصلی و معمول یک شرکت است. این نوع درآمد، به درآمدی اطلاق میشود که مستقیماً از فروش کالاها و خدماتی به دست میآید که شرکت بهطور اصلی در آن حوزه فعالیت میکند. به عبارت دیگر، درآمد عملیاتی به تمام درآمدهایی که از فعالیتهای اصلی تجاری کسب میشوند اشاره دارد، نه درآمدهایی که از فعالیتهای جانبی یا غیرمرتبط مانند فروش داراییها یا سرمایهگذاریها حاصل میشوند.در کلاس های حسابداری در حوزه درآمد های عملیاتی صحبت خواهد شد.
ویژگیهای درآمد عملیاتی
- منبع اصلی کسبوکار: درآمد عملیاتی باید از فعالیتهای اصلی شرکت نشأت بگیرد. برای مثال، برای یک شرکت تولیدی، فروش محصولات تولیدی جزو درآمد عملیاتی است.
- تکراری بودن: درآمد عملیاتی معمولاً به طور منظم و مکرر در طول سال بهدست میآید، زیرا مستقیماً از فعالیتهای تجاری روزمره کسب میشود.
- تفاوت با درآمد غیرعملیاتی: برخلاف درآمد غیرعملیاتی که از منابع غیرعادی و غیرمستمر مانند فروش داراییهای ثابت، سود سرمایهگذاریها یا جوایز دریافتشده حاصل میشود، درآمد عملیاتی مرتبط با فعالیتهای عادی شرکت است.
مثالها از درآمد عملیاتی
- یک فروشگاه خردهفروشی: فروش محصولات به مشتریان درآمد عملیاتی آن فروشگاه محسوب میشود.
- شرکت خدماتی: درآمد حاصل از ارائه خدمات به مشتریان (مانند مشاوره، تعمیرات و پشتیبانی فنی) به عنوان درآمد عملیاتی در نظر گرفته میشود.
تشخیص معامله در درآمد عملیاتی
تشخیص معامله در درآمد عملیاتی هم یکی از مواردی است که در دوره حسابداری آموزشگاه آپادانا در تبریز آموزش داده می شود. در واقع معیارهای شناخت مندرج در این استاندارد معمولاً به طور جداگانه در مورد هر معامله اعمال میشود. با این حال، در برخی شرایط، جهت انعکاس محتوای معامله لازم است معیارهای شناخت در مورد اجزای قابل تفکیک یک معامله منفرد به کار گرفته شود.
برای مثال، هرگاه قیمت فروش محصول شامل یک مبلغ قابل تفکیک جداگانه در ارتباط با خدمات بعدی باشد، این مبلغ به دورههای آتی منتقل و به عنوان درآمد عملیاتی طی دوره اجرای خدمات مورد شناخت قرار میگیرد. بالعکس، هرگاه دو یا چند معامله به گونهای به هم پیوسته باشد که اثر تجاری آن را نتوان بدون توجه به کلیت آن درک کرد، معیارهای شناخت در مورد آن به طور یکجا اعمال میشود.
برای مثال، یک واحد تجاری ممکن است کالایی را به فروش رساند و همزمان قراردادی جداگانه برای بازخرید همان کالاها در آینده منعقد کند [بیع مجدد]. این امر موجب نفی اثر محتوایی معامله فروش میشود و لذا در چنین حالتی باید دو معامله فروش و بازخرید همان کالا را یکجا شناسایی کرد.
اندازهگیری درآمد عملیاتی
درآمد عملیاتی باید به ارزش منصفانه ما به ازای دریافتی یا دریافتنی اندازهگیری شود. مبلغ درآمد عملیاتی حاصل از یک معامله معمولاً طبق توافقی که بین واحد تجاری و خریدار یا استفاده کننده از دارایی به عمل میآید، تعیین میشود. این مبلغ به ارزش منصفانه ما به ازای دریافتی یا دریافتنی با احتساب تخفیفا تجاری اندازهگیری میشود.
در بسیاری حالات، ما به ازای مربوط، به شکل وجه نقد یا معادل آن میباشد و مبلغ درآمد عملیاتی همان مبلغ وجه نقد دریافتی است. با این حال، هرگاه جریان ورودی وجه نقد به آینده موکول شود، به گونهای که طبق قرارداد منعقده بنی فروشنده و خریدار و با ضوابط معمول فروشنده، مبلغی اضافه بر بهای فروش نقدی کالا یا خدمات دریافت شود.
در این حالت ارزش منصفانه ما به ازای مربوط، بهای فروش نقدی است و مبلغ اضافه دریافتی درآمد عملیاتی فروشنده محسوب نمیشود، بلکه باید با توجه به محتوای تجاری معامله تحت عنوان درآمد تأمین مالی، [درآمد بهره] به طور جداگانه نمایش یابد.
آموزشگاه آپادانا همچنین با داشتن محیط آموزشی مناسب و تجهیزات بروز، محیطی را برای دانشجویان خود فراهم میکند تا بهترین تجربه آموزشی را داشته باشند. همچنین، با ارائه خدمات پس از فارغ التحصیلی مانند مشاوره شغلی و پشتیبانی در تعیین مسیر شغلی، به دانشجویان خود کمک میکند تا در بازار کار موفق باشند.
بنابراین، آموزشگاه آپادانا به دلیل کیفیت بالای آموزشی، تجربه اساتید، محیط آموزشی مناسب و خدمات پس از فارغ التحصیلی، به عنوان یکی از بهترین آموزشگاههای حسابداری در تبریز معرفی میشود.
اهمیت درآمد عملیاتی
درآمد عملیاتی یکی از اصلیترین معیارهای مالی برای ارزیابی عملکرد واقعی یک شرکت است. افزایش یا کاهش این شاخص میتواند نشاندهنده موفقیت یا مشکلات موجود در فعالیتهای روزمره شرکت باشد. تحلیلگران مالی اغلب این شاخص را بررسی میکنند تا به ارزیابی پایداری و رشد بلندمدت یک کسبوکار پی ببرند.
تفاوت درآمد عملیاتی و درآمد کل
درآمد کل شامل تمام منابع درآمدی شرکت میشود که شامل درآمد عملیاتی و غیرعملیاتی است. درآمد غیرعملیاتی، همانطور که اشاره شد، شامل منابع غیرمرتبط با فعالیتهای اصلی شرکت است، مانند سود فروش داراییها یا بهره دریافتی.